donderdag 3 januari 2013

Video: Hoe ik een aanval aangeef

 Mmmm, mensen eten!

Het is mij al een paar keer gelukt, iets van tafel pikken en dat heueul snel op eten zodat niemand er achter komt. Bijvoorbeeld een bakje knoflook, lekker hoor. Ja, ik sta er om bekend dat ik alles op eet wat ik maar tegen kom. Ik heb gewoon dat bakje knoflook van tafel gepikt en opgegeten.  Niemand had het door.

(baasje had het echt wel door, het bakje lag op de grond, Snow stonk uit zijn bek en hij liet een heerlijke knoflook-boer).

Met oud en nieuw lagen er heerlijke kippenpootjes op tafel. Daar heb ik ook zo van genoten, toen ben ik helaas betrapt door het grote baasje (vriend van het baasje) en toen heb ik op mijn kop gehad. Ze dachten dat ik daarvan had geleerd, maar nee hoor vanmorgen ben ik weer mijn gang gegaan. Lekker hoor al dat mensen-eten.

Hoe ik een aanval aangeef

 Met baasje ging het niet zo goed, ze was nog steeds heel overprikkeld door de feestdagen en dat merkte ik, ik ben natuurlijk een echte hulphond. Ze heeft een kleine aanval gehad en die heb ik ruim van te voren aangegeven. Hoe ik dat doe, makkelijk: piepen, gapen en aanstaren.
Voor mijn baasje is dit goed te herkennen, die kent mij immers al vanaf dat ik acht weekjes oud ben. Ik heb best wel een gebruiks aanwijzing nodig, dus voor andere mensen zou mijn aanval-gedrag misschien niet goed te herkennen zijn.

Ik was mee naar de familie op nieuwjaarsdag en ook daar gaf ik een aanval aan. Toen zei baasje: "Snow geeft een aanval aan." Vol ongeloof vroeg er toen iemand: "denk je dat echt? Hij piept toch regelmatig, dus hoe weet je nou wanneer hij een aanval aangeeft."

Nou jongens en meisjes, ik babbel inderdaad heel wat af, maar wanneer ik een aanval aangeef ben ik ook zenuwachtig en ben ik niet in het wilde weg aan het babbelen, ik babbel dan zoals ik dat noem: baasje-gericht. En baasje merkt dat wel aan mij, dat is het belangrijkst.
Er komt altijd een van de volgende punten in mijn waarschuwing voor:

- gapen
- piepen
- aankijken/staren




Soms doe ik ze alle drie, soms heb ik nou eenmaal geen zin om te staren dus ga ik alleen maar piepen en gapen. Gapen is een teken dat ik nerveus/zenuwachtig ben.

 Gisteren ben ik gefilmd tijdens mijn waarschuwing. Ik vond het heel erg stom dat het baasje mij lag te filmen terwijl ik aangaf dat er een aanval aan kwam, maar ze zei dat het voor op de website was, goed dan. Voor één keertje dan, de volgende keer moet het baasje gewoon braaf gaan liggen.

Op het filmpje ben ik baasje-gericht aan het babbelen en ik kijk haar bijna continu aan. En jaja, ik zal het toegeven ik ben ook best wel nerveus. Maar hé wat verwacht je dan? Ik ben ook maar een hond en ik weet dat haar gewrichten tijdens een aanval uit de kom kunnen schuiven. Dat is toch ook best eng.
Ik hoop dat dit persoonlijke filmpje gewaardeerd wordt, ik laat niet graag zien dat ik nerveus ben. Ik ben namelijk 8 maanden en heel erg stoer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Over mij

Ik ben Melanie (1991) en ik heb het Ehlers-Danlos syndroom en epileptiforme aanvallen. Ik gebruik een rolstoel voor langere afstanden. Snow is mijn hond, wij leiden hem op tot hulphond met dank aan Stichting Bulters en Mekke.