De laatste tijd zijn de nachten voor mijn baasje, wanneer ze niet in slaap kan komen, vreselijk. Ze heeft veel last van de pijn van alle luxaties door de afgelopen maanden. Ze heeft vooral in haar heup en schouder extreem veel luxaties gehad en daardoor zenuwschade en schade aan de kapsels. Als ze eenmaal slaapt gaat het wel want ze is zo moe / uitgeput dat ze dan wel doorslaapt ondanks de pijn.
Dit is misschien niet zo'n leuke blog maar wel de werkelijkheid. Ik heb het er in een eerdere blog ook al over gehad ; ik kom dan lekker bij haar liggen en "troost" haar. Dat kan ik heel goed.
(Baasje: Niet schrikken, op deze foto hier onder heb ik niets aan mijn pols ofzo. Dit is een vetbandje om mijn infuus goed te laten zitten. Ik heb een infuus zodat ze daar de medicatie door kunnen spuiten wanneer dat nodig is)
Normaal gesproken hou ik er niet heel erg van om 's avonds lang op bed te liggen want ik krijg het heel snel warm. Ik lig liever op de grond, onder het bed. Maar de afgelopen tijd, sinds ze zo veel pijn heeft, doe ik dat wel (op het bed liggen, lekker tegen baasje aan). En snurken dat ik dan kan! Baasje wordt rustig van mijn ontspannen ademhaling (alleen zegt ze vaak dat ik een smintje moet nemen ofzo iets) en mijn grote warme poten op haar lijf. Hierdoor kan ik haar toch een hoop verlichting geven. En regelmatig valt ze daardoor lekker in slaap.
Wat een verlichting een hond wel niet kan geven he. Ik ben zo goed! Waar ik ook goed in ben is scheten laten, en sja dan is ze weer klaar wakker. Ach. Ik heb zo mijn kwaliteiten.
