maandag 30 september 2013

Afkicken

 
Het is rustig hier. Maar we leven nog! 
Baasje is druk met afkicken van haar zeer verslavende medicijnen. Ze was aan het afbouwen, maar nu is ze met een medicijn in één keer gestopt.Het gekke is dat ze er heel erg ziek van werd. Ik snapte het allemaal niet zo goed. Maar heb wel het een en ander mee gekregen. Ontwenningsverschijnselen ofzo iets. Dat vereist een hoop energie, eigenlijk al haar energie. Dat vind ik niet altijd leuk want we gaan niet meer lekker lang naar het bos. Dus af en toe laat ik mijn meest irritante kant zien, zo kennen jullie mij immers. Tsja, ik ben en blijf Snow. Ik ben niet gemaakt om thuis te zitten. Ik wil aan de slag!
Omdat we het huis zowat niet uit huis kwamen, ging ik al mijn energie maar in baasje steken. Als ze zich slecht voelde was ik er om haar te knuffelen. Als ze een aanval kreeg waarschuwde ik zo ruim op tijd, dat baasje de aanvallen kon "weg drukken" met een medicijn. 
Regelmatig stak ik mijn snoet even onder de dekens door om haar te verblijden met een lekkere natte dopneus. 
Nou, dat deed ik toch allemaal heul erg goed?! Waarom was baasje dan toch nog verdrietig?
Nou, nu weet ik het. Ze voelt zich schuldig omdat ze mij niet goed kon verzorgen. 
Maar let maar op, we gaan al die gemiste boswandelingen wel inhalen. De nieuwe handbike is namelijk goedgekeurd en wordt ergens in november geleverd!

Dit weekend hadden we een afspraak met lieve vriendinnen. Na lang twijfelen zijn we toch gegaan. Dat heeft ons beide wel goed gedaan! We gingen picknicken op een veldje. Ik mocht daar lekker met de bal spelen! Er waren zelfs een paar vriendinnen die de bal wilde weg schoppen of gooien, had ik even geluk. Mijn lieve trouwe hondenogen kunnen ze natuurlijk niet weerstaan, wanneer ik voor ze ga liggen met de bal. Afwachtend tot ik er achter aan kan rennen. Ik ben ook erg goed in manipuleren..

 Jammer genoeg kreeg ik het niet voor elkaar een worstenbroodje te pikken..
 Na de picknick bleven we slapen. Ik heb het heel leuk gehad maar voor baasje was het iets te veel van het goede. Die is nu weer ziek door de lage weerstand. 

Niet getreurd, straks zijn we weer fit en kunnen we weer conditie op gaan bouwen!







vrijdag 13 september 2013

Video's van de afgelopen weken

Halllo allemaal!

Ik wil jullie wat leuke filmpjes laten zien uit het leven van mijn baasje en ik.
De grote baas (Arjen) kwam onverwachts eerder thuis van werk. Toen hij naar huis reed, zag hij baasje en ik met de handbike rijden. Hij heeft ons gefilmd, het is wel leuk om terug te zien. Vinden jullie ook niet dat ik super netjes en hulphonden-achtig naast mijn baasje loop!?
Baasje deed een beetje raar, doe effe normaal zeg. Dat gegiegel en verliefde gedoe.. Ik kan er niet tegen.
Ze was gewoon blij verrast om haar vriend te zien.



Had ik jullie al verteld dat ik de laatste tijd nieuwe vriendjes heb gemaakt, waaronder Bram. Hij is ook een witte herder, wat een prachtige beesten zijn wij toch... 
Bram is net mijn kleine broertje! We lijken erg op elkaar. 
Onze baasjes hadden samen afgesproken, zij trainen allebei bij Bulters en Mekke. Dus wij gingen uiteraard met onze baasjes mee. Het leuke was dat we naar het bos gingen met zijn vieren, konden Snow en ik heerlijk spelen.
Toen we naar huis gingen waren we niet meer wit... Maar zwart.




Toen wij bij een andere vriendin aan het logeren waren, gingen we naar een honden parkje. Dat was  leuk! Ik heb met allemaal hondjes gespeeld en baasje en ik hebben samen gespeeld.


Ik mocht mijn bal mee nemen van baasje, leuk joh. Alleen het was wel errrug gevaarlijk. Er waren allemaal speelse honden die mijn bal wilden hebben.. Beschermen die handel!







donderdag 12 september 2013

Mijn jonge broertje

Quote van een liedje van de hulphond reclame
Volgens mij is het de tijd van de leuke dingen. Baasje en ik zijn ineens vaak op pad voor gezellige meetings, logeerpartijen en gezellige meiden. Ook gaan we lekker vaak naar het bos, als ik los loop luister ik ook steeds beter.
Er waren een paar vriendinnen die een pyjama-party met een cadeautje hadden georganiseerd.
Super lief, omdat baasje door een moeilijke periode gaat. (afkick, acceptatie op verschillende gebieden) Ik heb toen een mushroom-knuffel en een bal gekregen. Met een bal maak je me altijd blij! Er was ook een kat, en twee ratjes. Nou zeg dat is wel spannend hoor. Je weet natuurlijk nooit wanneer ze weer gaan bewegen, dus blijf ik er constant naar kijken. Zodra ze rennen wil ik er achteraan. Ik ben ook heel erg stoer, maar baasje vind mij een held op sokken. Ik moet toegeven dat ik ook altijd bluf, maar dat blijft tussen ons oke?
Ik ben gewoon veel te lief, ik doe geen vlieg kwaad.

Over katten gesproken, lang katten lopen... Sja, dat gaat nog niet zo soepeltjes. Vaak zijn ze bang voor me, dat vind ik natuurlijk stoer.. En dan rennen ze weg, nou dat is helemaal geweldig. Dan ga ik er als een speer achteraan. Alleen zit ik natuurlijk vast aan de rolstoel. Ja, nu raden jullie het al. Baasje is al twee keer omver getrokken door mij. Eén keer met grote gevolgen, een schouder en een heup uit de kom. En van de schrik een aanval waar ze uit gespoten moest worden. De andere keer was de grote baas er om haar op te vangen..
Dit is Ninja
Ja, ik weet het, dit kan natuurlijk niet. Een hulphond mag zich nooit zo gedragen. Ik schaam me achteraf ook wel, maar het is gewoon instict. Ik MOET er achter aan!
Ik zal de komende tijd toch echt mijn best moeten doen om dit te leren.
De volgende keer als Erika komt trainen, gaan we met honden aan de gang. We zullen zien..

Ook al gaat het poezen/honden/vogel-gedrag eerder slechter dan beter, onze band wordt nog steeds met de dag sterker. We kennen elkaar heel goed, we hebben eigenlijk een soort taal ontwikkeld. Ik hoef maar op een bepaade manier te kijken of baasje weet wat ik bedoel.

Baasje is momenteel erg overbelast. Dat is haar eigen dikke vette schuld, ze wil veel te veel. En ik kan waarschuwen wat ik wil, maar als ze niet luistert... Wat moet ik toch met zo' n eigenwijze baas, nou, dat zal ik jullie vertellen: zelf ook eigenwijs doen!
Ik ben, als het ware, een spiegel van mijn baas. Alles wat haar niet aanstaat in mijn gedrag, is iets wat ze zelf veroorzaakt. Als ze overprikkeld in haar hoofd is/ druk in hoofd, dan laat ik dat merken door druk in gedrag te worden. Onrustig, zenuwachtig en luidruchtig. Zo weet ze dus dat ze moet stoppen, dat merkt ze aan mij.
Wij proberen momenteel een beetje bij te tanken.

Ik heb laatst iets geweldigs meegemaakt. Baasje kreeg bezoek van een ander meisje die ook bij B&M traint. Zij nam haar hond mee. Het leek net of ik mijn jonge broertje ontmoette. Alsof ik in de spiegel keek! Geweldig. Bram is zijn naam, hij is 6 maanden oud, een witte herder in opleiding. Wij worden samen een super hulphond, dat weet ik zeker.

Er is trouwens nog een leuk nieuwtje, baasje krijgt eindelijk een andere handbike. Dat betekend dat de scootmobiel en de oude handbike de deur uit gaan omdat die beide voor klachten zorgen. Het kan alleen nog wel twee maanden duren voordat de handbike er is.

Over mij

Ik ben Melanie (1991) en ik heb het Ehlers-Danlos syndroom en epileptiforme aanvallen. Ik gebruik een rolstoel voor langere afstanden. Snow is mijn hond, wij leiden hem op tot hulphond met dank aan Stichting Bulters en Mekke.