donderdag 12 september 2013

Mijn jonge broertje

Quote van een liedje van de hulphond reclame
Volgens mij is het de tijd van de leuke dingen. Baasje en ik zijn ineens vaak op pad voor gezellige meetings, logeerpartijen en gezellige meiden. Ook gaan we lekker vaak naar het bos, als ik los loop luister ik ook steeds beter.
Er waren een paar vriendinnen die een pyjama-party met een cadeautje hadden georganiseerd.
Super lief, omdat baasje door een moeilijke periode gaat. (afkick, acceptatie op verschillende gebieden) Ik heb toen een mushroom-knuffel en een bal gekregen. Met een bal maak je me altijd blij! Er was ook een kat, en twee ratjes. Nou zeg dat is wel spannend hoor. Je weet natuurlijk nooit wanneer ze weer gaan bewegen, dus blijf ik er constant naar kijken. Zodra ze rennen wil ik er achteraan. Ik ben ook heel erg stoer, maar baasje vind mij een held op sokken. Ik moet toegeven dat ik ook altijd bluf, maar dat blijft tussen ons oke?
Ik ben gewoon veel te lief, ik doe geen vlieg kwaad.

Over katten gesproken, lang katten lopen... Sja, dat gaat nog niet zo soepeltjes. Vaak zijn ze bang voor me, dat vind ik natuurlijk stoer.. En dan rennen ze weg, nou dat is helemaal geweldig. Dan ga ik er als een speer achteraan. Alleen zit ik natuurlijk vast aan de rolstoel. Ja, nu raden jullie het al. Baasje is al twee keer omver getrokken door mij. Eén keer met grote gevolgen, een schouder en een heup uit de kom. En van de schrik een aanval waar ze uit gespoten moest worden. De andere keer was de grote baas er om haar op te vangen..
Dit is Ninja
Ja, ik weet het, dit kan natuurlijk niet. Een hulphond mag zich nooit zo gedragen. Ik schaam me achteraf ook wel, maar het is gewoon instict. Ik MOET er achter aan!
Ik zal de komende tijd toch echt mijn best moeten doen om dit te leren.
De volgende keer als Erika komt trainen, gaan we met honden aan de gang. We zullen zien..

Ook al gaat het poezen/honden/vogel-gedrag eerder slechter dan beter, onze band wordt nog steeds met de dag sterker. We kennen elkaar heel goed, we hebben eigenlijk een soort taal ontwikkeld. Ik hoef maar op een bepaade manier te kijken of baasje weet wat ik bedoel.

Baasje is momenteel erg overbelast. Dat is haar eigen dikke vette schuld, ze wil veel te veel. En ik kan waarschuwen wat ik wil, maar als ze niet luistert... Wat moet ik toch met zo' n eigenwijze baas, nou, dat zal ik jullie vertellen: zelf ook eigenwijs doen!
Ik ben, als het ware, een spiegel van mijn baas. Alles wat haar niet aanstaat in mijn gedrag, is iets wat ze zelf veroorzaakt. Als ze overprikkeld in haar hoofd is/ druk in hoofd, dan laat ik dat merken door druk in gedrag te worden. Onrustig, zenuwachtig en luidruchtig. Zo weet ze dus dat ze moet stoppen, dat merkt ze aan mij.
Wij proberen momenteel een beetje bij te tanken.

Ik heb laatst iets geweldigs meegemaakt. Baasje kreeg bezoek van een ander meisje die ook bij B&M traint. Zij nam haar hond mee. Het leek net of ik mijn jonge broertje ontmoette. Alsof ik in de spiegel keek! Geweldig. Bram is zijn naam, hij is 6 maanden oud, een witte herder in opleiding. Wij worden samen een super hulphond, dat weet ik zeker.

Er is trouwens nog een leuk nieuwtje, baasje krijgt eindelijk een andere handbike. Dat betekend dat de scootmobiel en de oude handbike de deur uit gaan omdat die beide voor klachten zorgen. Het kan alleen nog wel twee maanden duren voordat de handbike er is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Over mij

Ik ben Melanie (1991) en ik heb het Ehlers-Danlos syndroom en epileptiforme aanvallen. Ik gebruik een rolstoel voor langere afstanden. Snow is mijn hond, wij leiden hem op tot hulphond met dank aan Stichting Bulters en Mekke.