Assistentiehond Snow gaf Melanie haar leven terug.

Mijn maatje Daan

Regelmatig komt er hier iemand over de vloer waar ik uuuuren mee kan spelen. En dan heb ik het niet over mijn vriendinnetje Happy, want zij is mijn kleine kroelkont, maar spelen gaat een beetje lastig omdat zij zo klein is en ik heel groot. Ik heb het over Daan, hij is PTSS assistentie hond. En wij kunnen samen erg goed spelen. Zo sabbelt hij bijvoorbeeld al mijn knuffels af, waarna ik ze weer netjes op een rij in mijn mand leg om te drogen. Of ik sleep Daan aan een touw de kamer door, zodat baasje niet meer hoeft te dweilen. Ook hou ik er van om mijn neus op te trekken waardoor mijn tanden zichtbaar zijn en ik een kreukel-neus heb. Ik ben dan zogenaamd heel erg eng. Daan en ik bijten elkaar speels in elkaars nek, daar komt heel wat kwijl bij kijken. Is niet erg, kunnen we meteen als gel gebruiken om mooie kapsels te creëren. Als we weer eens een knuffel kapot hebben getrokken, zorgen we samen voor sneeuw. De hele kamer is dan versiert en onze baasjes willen dat steeds weg vegen met de bezem. Als er geen sneeuw meer over is spelen we met de lapjes stof die over zijn gebleven.

Weer eens een video

Ja, ik dacht laat ik maar weer eens wat dingen uit ons dagelijks leven laten zien. Momenteel is dat niet erg veel zoals jullie weten, maar óók op deze dagen zijn wij een goed team.
Als baasje heeft gedoucht, en ze heeft een lege bus Rituals shower gel perongeluk laten vallen, dan ruim ik die even voor haar op. Net als rond slingerend vuile was of oud papier. En nee dit is geen rommel.
Ook kunnen jullie zien hoe zen ik word als ze piano speelt. Dat heeft baasje dit jaar eindelijk weer opgepakt. Jammer genoeg lukt het nog niet om veel te spelen, soms zelfs een paar weken niet, maar er is een begin gemaakt en dat is het belangrijkst.

Soms heeft baasje het gevoel dat ze tijd verspilt doordat ze zo veel moet rusten. Maar je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet te genieten.

Bulters Mekke at Sea

Zondag was de dag waar ik, mijn baasje en veeeele anderen naar uit hebben gekeken. Namelijk: Bulters Mekke at sea. Alle hulphonden teams werden uitgenodigd naar het strand te komen en de honden heerlijk te laten uitwaaien.
Aangezien iedereen wel een chronische aandoening/ziekte heeft was dit een super leuke en bijzondere dag. En voor ons is het ook niet zo vanzelfsprekend. Maar ooooh wat hebben wij genoten.

Baasje met twee vrienden!

Toen we aan kwamen zag ik alleen maar zand, zand en zand. In de verte was er zelfs water, maar ik heb net gedaan alsof me dat niet interesseerde, beetje pootje baden en zo, maar niet zwemmen.
Al snel zag ik mijn grote vriend Daan en baas John, samen met Jazz en Knut met hun baasjes. Oh en zo veel andere honden dat ik ze niet heb kunnen tellen. Binnen no-time was ik overprikkeld, mede doordat mijn baasje dat ook was. En toevallig ben ik erg goed in het spiegelen van mijn baasje.

Baard in de keel

Hallo allemaal,
Momenteel ben ik behoorlijk aan het verharen, er liggen dikke plukken haar door het heeele huis. Kunst noem ik dat. Baasje gaat er vaak met de stofzuiger overheen, dat vind ik niet leuk, dus leg ik weer wat nieuwe haren neer.
Soms jeukt het ook wel, en dan ga ik in mijn vacht bijten en laat ik een prachtig "propje" haar achter.

De grote en de kleine baas besloten mij eens grondig te borstelen, heerlijk vond ik dat. Tijdens het borstelen zag ik ineens een berg "kunst" naast me en nam een grote hap haar. Ik dacht: misschien krijg ik dan eens de baard in de keel. Tsja het haar komt uit mijn eigen vacht, dus het is homeopatisch. ;-)

de wacht houden bij het pashokje

De situatie hier is nog steeds hetzelfde. Niet echt fantastisch dus. (understatement)
Van de week had baasje even energie om het dorp in te gaan. Daar genieten we dan ook zeker van, want hoewel dat normaal gesproken de normaalste zaak van de wereld is, is het voor baasje weer een heel uitstapje waar ze moe van wordt. Maar er waren broeken in de aanbieding en die moest en zou ze passen.. Vrouwen...
Ik heb toen mooi de wacht gehouden tijdens het passen, met mijn hoofd onder het gordijn door. Als mijn koppie zwaar werd kon ik hem lekker neerleggen op de rolstoel, die daar prachtig geparkeerd stond.
Baasje is enorm geslaagd en heeft mooie broeken gekocht.
Toen we weer thuis waren hebben we samen lekker lang uit op de bank gelegen.
Mensen stellen vragen over de medische situatie van mijn baasje. Er zijn veel te veel aanvallen.
Waarom gaat het nou nog steeds niet beter en waarom grijpt er niemand in? Nou, er is veel onduidelijk en ingewikkeld. Wij zetten de details liever niet allemaal op internet.

Soms zakt de moed ons wel eens in de pootjes. Maar ik ga dan altijd even op zijn kop staan (of liggen), dan komt de moed wel weer terug. Daarnaast speel ik veel met mijn lieve honden vriendjes, want ik heb het geluk dat beide vrienden van mijn baasje / mantelzorgers een hond hebben. Hulphonden wel te verstaan, net als ik.

De BultersMekke methode

De bultersmekke methode, in dit filmpje wordt uitgelegd wat dit inhoudt. Ik kom er ook in voor, samen met baasje!