woensdag 23 maart 2016

Mijn maatje Daan

Regelmatig komt er hier iemand over de vloer waar ik uuuuren mee kan spelen. En dan heb ik het niet over mijn vriendinnetje Happy, want zij is mijn kleine kroelkont, maar spelen gaat een beetje lastig omdat zij zo klein is en ik heel groot. Ik heb het over Daan, hij is PTSS assistentie hond. En wij kunnen samen erg goed spelen. Zo sabbelt hij bijvoorbeeld al mijn knuffels af, waarna ik ze weer netjes op een rij in mijn mand leg om te drogen. Of ik sleep Daan aan een touw de kamer door, zodat baasje niet meer hoeft te dweilen. Ook hou ik er van om mijn neus op te trekken waardoor mijn tanden zichtbaar zijn en ik een kreukel-neus heb. Ik ben dan zogenaamd heel erg eng. Daan en ik bijten elkaar speels in elkaars nek, daar komt heel wat kwijl bij kijken. Is niet erg, kunnen we meteen als gel gebruiken om mooie kapsels te creƫren. Als we weer eens een knuffel kapot hebben getrokken, zorgen we samen voor sneeuw. De hele kamer is dan versiert en onze baasjes willen dat steeds weg vegen met de bezem. Als er geen sneeuw meer over is spelen we met de lapjes stof die over zijn gebleven.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Over mij

Ik ben Melanie (1991) en ik heb het Ehlers-Danlos syndroom en epileptiforme aanvallen. Ik gebruik een rolstoel voor langere afstanden. Snow is mijn hond, wij leiden hem op tot hulphond met dank aan Stichting Bulters en Mekke.