zondag 23 maart 2014

Een hele grote sloot

Gisteren vierden we het 5-jarig bestaan van Bulters en Mekke. Zonder B&M had het leven van mijn baasje en mij er heel anders uit gezien, wij zijn ze zo dankbaar!
We gingen naar het strand in Hoek van Holland. Dat zegt mij allemaal niks, maar ik weet nu dat strand iets heel leuks is. Strand is eigenlijk hetzelfde als zand. Je kan daar rennen en spelen met een boel andere honden en mensen. Ook zijn er een hoop mensen die het leuk vinden zichzelf vast te binden aan een grote vlieger, om vervolgens ongecontroleerd in het rond te spartelen..
Een stuk verderop lag een super grote sloot. Deze sloot heet de zee, heb ik mij laten vertellen.


We hebben een leuke middag gehad, grote en kleine baas waren ook best wel toe aan een uitje. Ik was uiteraard alleen maar gefocust op mijn bal. Mijn bal is immers heilig.

Toen we net aan kwamen was ik trouwens erg onrustig en blafte ik veel. Ook mijn baasje was gestrest, daardoor werd ik nog meer gestrest. Hierdoor ging ik nog meer blaffen, gillen en zingen. En daardoor werd mijn baasje weer gestrest. Zo ging dat gezellig een poosje door. Gelukkig mocht ik toen even mijn poten uit mijn lijf rennen en gelukkig was de grote baas er bij. Steun en toeverlaat van mijn baasje.. En ja, daarna ging het wel weer.

Ik heb tijdens deze middag geen aanval aangegeven. Dat was namelijk helemaal niet nodig. Hier waren we erg blij mee, want het geeft voor iedereen in ons gezin wat meer vertrouwen. Zie je wel, we kunnen wel weg gaan zonder dat het fout gaat! Het vergt alleen de nodige planning van mijn baasje. De paar dagen voor zo' n uitje worden keurig uitgestippeld, want er mag niet te veel energie verloren gaan. En ook de grenzen mogen niet overschreden worden, want als baasje over die stomme grenzen gaat duurt het wel een paar dagen voordat ze daarvan hersteld is.
Ik heb die grenzen trouwens nog nooit gezien. Heb wel eens wat rond gesnuffeld of er misschien lijnen op de vloer stonden die aangeven: dit is de grens. Ik kan ze maar niet vinden, ondanks dat weet ik wel precies wanneer mijn baasje over haar grenzen gaat. Ik weet niet waarom, maar ik voel dat gewoon. Word daar een beetje onrustig van. Een beetje erg.

Baasje heeft weer een filmpje in elkaar geknutseld van deze leuke middag:


De muziek van de video: Song dog - Boris Garcia



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Over mij

Ik ben Melanie (1991) en ik heb het Ehlers-Danlos syndroom en epileptiforme aanvallen. Ik gebruik een rolstoel voor langere afstanden. Snow is mijn hond, wij leiden hem op tot hulphond met dank aan Stichting Bulters en Mekke.