Weekendje weg

Er is alweer veel gebeurd. Met de training zijn we nu echt hard bezig om langs honden te lopen zonder te blaffen. Want als hulphond kan dat natuurlijk echt niet, en het gaat al steeds iets beter. Maar dit is toch wel iets wat ik erg moeilijk vind hoor! Als baasje maar een lekkere beloning heeft ben ik wel gemotiveerd. En de afgelopen twee dagen is het me ook goed gelukt (in vergelijking met eerst). Want ik heb niet geblaft! Ik wilde er nog wel naar toe, dus ik trok nog wel aan de riem.

Het naast lopen gaat super goed. Daar heeft Erika een filmpje van gemaakt, en die wil ik natuurlijk met trots laten zien.

Baasje is langzaam aan het herstellen van de val, ik ben toch wel geschrokken. En ik heb toen besloten weer wat vaker aanvallen aan te gaan geven. Want ja, ik kan baasje natuurlijk niet weer zo hard laten vallen.
De hersenschudding was wat zwaarder dan we hadden gedacht, want het herstel gaat heel langzaam en ze heeft er veel last van. En ze heeft ook erg veel last van haar nek.
Ik geef nog steeds niet altijd de aanvallen aan en ik ben nog steeds een lastige puber volgens baasje. Maar hopelijk blijven we vooruitgang, ook al zijn het maar kleine stapjes zoals nu. Dan komt het uiteindelijk wel goed.

Ik ben ook een weekendje weg geweest met baasje en vier vriendinnen die allemaal Ehlers Danlos hebben. Dat vond ik erg gezellig, we hebben lekker uitgerust dat weekend. Dat was ook wel nodig. Baasje en ik vonden het heel erg gezellig en voor herhaling vatbaar!

Ik kreeg lekker veel aandacht van de meiden!

Lekker luieren, weekendje weg.