Het is nu een tijdje te warm geweest om naast de handbike te rennen, dan mis ik het bos toch wel hoor. Opa komt me dan regelmatig even ophalen met de auto, zodat ik toch nog even vies kan worden in het bos.
Met baasje gaat het goed, maar er komt veel los nu er eindelijk de definitieve diagnose is. Ook zijn ze bezig met op- en afbouwen van medicatie, daar gaat veel tijd in zitten en brengt veel ongemakken met zich mee. Maar ik hou gezellig gezelschap, zoals ik dat altijd doe als het wat minder goed gaat.
We hebben niet zo veel te schrijven, maar de inspiratie komt wel weer! VOor nu moeten jullie het even doen met dit filmpje (ook erg leuk).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten