Als je denkt dat alles tegen zit, denk dan opnieuw

De vakantie van de grote baas is afgelopen. Dat betekend dat ons "normale" ritme weer begint. Ergens is dat eigenlijk wel prettig. Het is alleen zo jammer dat de grote baas dan niet meer thuis is overdag! 

Met ons gaat het, zoals altijd, met ups en downs. Er zitten fantastisch goede dagen tussen, maar ook dagen dat het wat minder gaat met baasje. Dat zal altijd wel al blijven, iedereen heeft immers dagen waarop je je wat minder fit voelt. Bij baasje kan het alleen wat heftiger uiten. In aanvallen bijvoorbeeld. Tijdens die aanvallen heeft mijn baasje, zoals jullie weten, vaak luxaties (dat komt dan weer door het zwakke bindweefsel t.g.v. EDS). De schouder is inmiddels zó kapot dat zelfs ze specialisten de schouder niet of met moeite terug in de kom krijgen. Dit resulteert de laatste tijd in spannende nachten in het ziekenhuis. Als hij niet terug in de kom gaat moet de schouder namelijk met spoed geopereerd worden. Want ja, hij kan moeilijk uit de kom blijven! Maar het is onverstandig om te opereren omdat baasje nog niet aanval-vrij is. Wanneer de schouder geopereerd is en er komt een epileptische aanval overheen, zijn we verder van huis want dan wordt de schouder weer kapot getrokken. Een lastige situatie dus. 

Het zonnetje laat zich steeds wat vaker zien, en met het Handbiken gaat het ook weer steeds beter! Baasje haar conditie gaat heel langzaam maar zeker vooruit. Zo zie je maar; aan alle slechte perioden komt een eind. Als je denkt dat altijd alles tegen zit, denk dan opnieuw. Er zijn zat dingen om wél dankbaar voor te zijn. En in ons kleine gezinnetje is dat vooral de liefde voor elkaar. We hebben het getroffen met elkaar. Met zijn drietjes zijn we een mooi team! 

Nu baasje weer langere afstanden kan afleggen ben ik weer vaker op ons vertrouwde veldje en in het bos te vinden.

Het is nog niet dagelijks, maar dat streven blijft staan en dat gaat ons wel weer lukken!