Vertrouwen

We krijgen weer steeds meer vertrouwen in elkaar, dat is fijn. Want het leek alsof dat een poosje weg was geweest.
Ik mocht bijvoorbeeld nooit meer los lopen omdat baasje mij niet kon vertrouwen, mijn gedrag was heel erg wisselend maarja, dat komt natuurlijk deels door de pubertijd.

In het bos, bij de plas. VIES WORDEN!

Sinds wij aan het trainen zijn om niet te blaffen naar honden, is het vertrouwen weer terug gekomen. Ik moet namelijk tijdens het uitlaten steeds naar baasje kijken, als ik dat doe word ik beloond. Dat hebben we overal toegepast. Dus niet alleen bij het lopen, maar ook als we in een winkel zijn, of ergens op bezoek. Doordat ik nu veel meer oog voor baasje heb zijn we hechter geworden. Afgelopen week durfde baasje het eindelijk weer aan. Yes, ik mocht lekker los lopen en vies worden. En weet je wat ze zei? : we gaan dit regelmatig doen! Joepie, baasje blij en ik blij. Want het gaat natuurlijk veel beter met mij als ik af en toe mijn ei kwijt kan. Naast het harde werk als hulphond ben ik ook nog heel jong, en heb ik behoefte om te spelen en te rennen.
Ik ging samen met baasje en een vriendin een lekker stuk door het bos. Dat doen we wel vaker, maar dit keer mocht ik bij de plas lekker los. Ik heb met een heleboel hondjes gespeeld, want het was lekker weer dus er waren veeel meer baasjes met honden. Baasje en ik hebben allebei genoten.

En er is nog meer goed nieuws:
Baasje is begonnen aan een HBO module, en kan zo thuis studeren. Het gaat nog te slecht om een volledige opleiding te volgen, maar deze module is toch een opstapje naar een echt studie.
Ze heeft zelf veel nare ervaringen en onbegrip met artsen mee gemaakt. Haar interesse lag altijd al wel aan de medische kant. Maar door haar eigen ervaringen is ze gemotiveerd om zelf onderzoek naar de hersenen te mogen doen later.
Baasje zal niet zo maar opgeven als er niks gevonden kan worden.

Spelen in de tuin