Positief denken

Hallo allemaal, weer een nieuw, vol, berichtje met veel filmpjes! :)

Baasje en ik hebben weer een training gehad met Erika. Dat was wel fijn, want eigenlijk dacht baasje dat het helemaal niet zo goed ging met het trainen. Dat kwam natuurlijk ook omdat we een dipje hebben gehad, en het lukte baasje niet om het positieve weer in te zien. Ze zat meer in de knoop met alles wat niet goed ging.

Erika heeft haar in laten zien dat ik het eigenlijk al best goed doe. Ik ben immers pas 1. Ik ben nog niet volwassen, maar ik ben wel stoer. Baasje heeft ook toegegeven dat het niet eerlijk is om te veel van mij te verwachten, ze noemt mij ook altijd haar grote baby. Omdat ik wel groot ben qua postuur, maar psychisch ben ik nog klein. Maar dat houden we tussen ons hè.. Ik wil liever groot, volwassen en stoer overkomen. Nou en dat lukt me wel hoor!

Wat Erika ook heeft gezegd: Ik ben een leerling, maar mijn baasje is ook een leerling (in verschillende opzichten). Baasje moet maar proberen minder streng te zijn voor haar zelf, dan is het ook minder erg als er iets fout gaat. Van fouten kun je .. ?? Juist ja.

We hebben tijdens de training onderdelen van de basistest geoefend. Hier onder een filmpje waar Erika doet alsof ze een persoon op straat is die wij tegen komen. Ik moet me er niet mee bemoeien, niet tegen de betreffende persoon op springen.. Saai dus, dat snap je wel. Maar ik deed het goed, en ik kreeg lekkere kaasjes!!

Ik ben blij, want ik heb mijn oude baasje weer terug. De oude Melanie die ik ken, ze kijkt weer naar alles wat goed gaat en geniet daar ook van. Dat is  een stuk relaxter werken. Het "naast" lopen zonder te trekken, met aandacht voor mijn baasje, gaat bijvoorbeeld weer heel erg goed! 

Afgelopen weken was dat een stress-punt. Baasje dacht dan: "Wat als Snow gaat trekken en ik het niet houd, wat als Snow gaat blaffen en ik hem niet stil krijg, wat zullen de mensen dan wel niet denken van ons?"
Ik, als hoog-sensitieve hond, die immers aanvallen van te voren aan kan geven, voel die spanning natuurlijk. En nee, dat werkt niet bevorderend.

Oftewel: Het lag allemaal niet aan mij ,maar aan mijn baasje(s). Ik ben natuurlijk heel goed in wat ik doe, altijd geweest ook.. (kuch)

De rolstoel werd eigenlijk ook vermeden, omdat de rolstoel heel licht is en als ik dan trek ligt ze zo in de bosjes (lachen he). Dus we gingen altijd met de handbike (en later met de scootmobiel). Die krijg ik niet zomaar omgetrokken hoor, hoe sterk ik ook ben. Maar daardoor was ik het "langzaam" lopen niet meer gewend , ik vond dat dan best wel moeilijk. Ik moet me inhouden om niet lekker in draf te gaan.
 Nou, baasje dacht, dat moet veranderen. Het slaat natuurlijk nergens op dat we niet meer met álleen de rolstoel op pad gaan. 

Ze ging vandaag met mij op pad, met allen de rolstoel.

Een korte wandeling met een goede instelling en de gentle-leader (voor de zekerheid), dat was alles wat nodig was, want het ging ineens super goed!

De grote baas stond stieken achter de auto te filmen hoe goed het wel niet gaat.
Ik heb het filmpje geplaatst, kunnen jullie mee genieten:

Ook nog even een filmpje van het brengen. Baasje wilde een nieuw filmpje op de site omdat er steeds meer rust in mij komt. Ik heb niet meer de behoefte om alles door elkaar te schudden voordat ik het kom brengen. Af en toe natuurlijk nog wel, dat is meestal als ik mijn energie niet kwijt kan. Of als ik gewoon in een speelse bui ben. Want, niet vergeten hoor, ik ben eigenlijk pas 1 !

Oh, waar ik ook erg blij mee ben: Ik heb een nieuw tuigje gekregen van Bulters en Mekke.
Dit is echt een tuigje, geen jasje of dekje. Het zit lekkerder en het staat sportief!

Doei Allemaal! Tot het volgende berichtje, dikke dopneus-kusjes van Snow.

Kijk hoe mooi ik ben, met mijn nieuwe B&M tuigje!