Medische keuring en hard aan het oefenen

Eemmaal thuis nog steeds erg gestresst!

Gisteren ging ik met baasje en opa mee. Dat was leuk zeg, weer samen op pad! Dus ik sprong vrolijk in de auto, maar daarna werd ik ineens zenuwachtig. Ik wist niet eens precies waarom..
Toen we eindelijk in Harderwijk waren mocht ik even snuffelen en plassen buiten. Daarna gingen we een ruimte binnen waar het heel erg naar stressende-dieren-en-stressende-baasjes rook!
Dus toen begon het tot met door te dringen, ik was bij de dierenarts. Oh jee, ik raak toch niet nog meer ballen kwijt?! (heb ik die dan?)
Toen we de behandelkamer in moesten werd ik meteen op de behandeltafel getrokken, ik had niet echt de tijd om ergens aan te snuffelen of te wennen. Dus toen zette ik het op een gillen. Normaal gesproken ben ik erg stoer maar nu even niet. De dierenarts kon niet eens mijn longen horen zo'n keel zette ik op. Toen werd ik naar een andere kamer gelokt en toen was baasje ineens weg!

Dit is opa. Gek op duiven/vogels/natuur
en homeopatische geneeskunde.

Op de een of andere manier werd ik heel erg moe en ging ik slapen. Ik snapte er niks van. Toen ik wakker was ging ik vrolijk de praktijk verkennen en mocht ik weer mee met mijn lieve baasje. Oh, wat was ik blij toen ik haar zag! Baasje en opa zijn ondertussen Harderwijk in geweest. Dat heeft baasje me verteld. Ze heeft me wel gemist zei ze, nou gelukkig maar. Want ik wil altijd overal mee naar toe. Wij kunnen niet zonder elkaar! Maar ja, soms moet het nou eenmaal even, en dan moet ik flink zijn. Van het flink zijn was deze dag alleen even niks gekomen. Ach, volgende keer beter toch?! Baasje zegt altijd: "Je bent gewoon een grote baby."
Toen ik weer mee naar huis mocht hadden ze het ineens over de uitslag van een medische keuring?! Nou, ik ben heus wel gezond en de beste hulphond die je je kan voorstellen, dus ik geloof nooit dat er wat mis is met me.

Baasje en opa hebben het weer gezellig gehad, wat een stel is dat samen. Zo liepen ze door de stad:

"Opa, ik ga even aan de andere kant rijden want het is hier zo stijl (rolstoel)"
"Ja, dat is goed. Was je maar een gehaktbal, dan kon ik je zo de helling af rollen"

 

Opa en baasje Melanie op het strand in Harderwijk.

 Baasje en ik zijn weer goed op gang met trainen. Het langs andere honden lopen lukt mij nog niet zo goed. Dus dat moeten we hard oefenen. De volgende keer neemt Erika haar honden mee, dan kunnen we met de honden trainen.

Over de brug in het bos! Spannend hoor.

Ik ben vandaag weer lekker lang in het bos geweest. Ik mag dan altijd los lopen en dat gaat erg goed! Ik luister als ik moet komen, ik luister als ik het water niet in mag, en ik blaf niet naar honden omdat ik er naar toe kan om aan ze te snuffelen. Ik vind het altijd makkelijker om niet naar honden te blaffen als ik de mogelijkheid heb om het te verkennen of weg te rennen. Aan de riem voel ik me al snel bedreigd.
Vandaag heb ik met een hondje gespeeld die een slag kleiner was. Zij wilde aan mijn poepert snuffen, dat mocht wel hoor. Dus ik ging er even voor staan. Haar hele koppie verdween in de vacht van mijn staart en "broek" hihihi!
het blaffen gaat beter als we uit het bos komen (oftewel, ik blaf dan minder, of helemaal niet). Ik ben dan lekker mijn energie kwijt en heb ook gezien dat honden niet altijd eng zijn. Ik kan vaak lekker met ze spelen!



Hier een filmpje van het bos, kijk eens hoe ik netjes naast loop. En ik ben niet eens aan de riem! Ja, als ik het wil kan ik het wel hoor. Ik doe het gewoon lekker niet.

 We hebben samen ook nog op de markt geoefend. Ik moest wat onderdelen van de basis test doen. Dat is nog wel moeilijk hoor met zo veel geluiden. In de winkel gaat het trouwens wel al heel erg goed. Ik mag alleen mijn kop niet in andermans zakken/tassen steken. Snap jij dat nou?

Al met al waren het vandaag en gisteren twee drukke dagen. We kwamen vandaag ook nog vast te zitten met de scootmobiel, jeetje wat een avontuur. Baasje heeft het ding uiteindelijk zelf uit het zand getrokken omdat er niemand was die ons kon helpen. Dat was natuurlijk niet zonder gevolgen: heel wat subluxaties en geirriteerde gewrichten. En toen we thuis kwamen gaf ik het weer aan: Een aanval!!