Ik kan de deur dicht doen! (video)

Gisteren had ik weer een training gehad met Erika van BultersMekke. Ze kwam wat eerder dan verwacht en wij wilden net een rondje gaan lopen. Dus liep Erika gezellig mee. En wat ik nou zo leuk vind: Erika zegt dat we vooruit zijn gegaan met het "naast lopen". Nu voel ik me nog stoerder dan dat ik al ben natuurlijk.
Nu nog oefenen om langs hondjes te lopen zonder dat ik uit mijn dak ga. De basis is het aller belangrijkst.

We gingen dit keer oefenen met trekken, ik moest aan een touwtje trekken en dat touwtje zat dan weer aan de deurklink.
Zo kan ik dan deuren open en dicht trekken. Ik wist al een beetje wat trekken was omdat ik natuurlijk al de jas en de handschoenen (ietwat wild) uit kan trekken. Dus dat had ik snel onder de knie.
En dan doe ik het natuurlijk niet voorzichtig, maar lekker hard! Zodat die deur bijna uit zijn scharnieren knelt. Lachen joh.


Toen zij Erika: "Je zal zien dat zijn pootje er een keer tussen komt" Omdat ik zo onvoorzichtig deed. Maar ik dacht, dat zal mij natuurlijk niet gebeuren. En toen AUW!
Nou, toen dacht ik: ik ga mooi die deur niet meer dicht trekken want dan doet mijn poot pijn. Dat heb ik snel geleerd hoor.
Dus nu moeten we het weer in kleine stapjes gaan opbouwen zegt baasje, zodat ik zie dat de deur mijn geen pijn doet als ik maar voorzichtig ben.
Soms loop ik even naar het touwtje aan de deurklink om er voorzichtig aan te snuffelen. En gek genoeg doet mijn poot dan geen pijn.

Goed gedrag in de sporthal.

Van het weekend ben ik met baasje en twee vriendinnen naar een sporthal geweest, en ik ben heel braaf geweest. Want er was een bal, je leest het goed, een BAL! Leuk man! Maar die heb ik niet gepakt en ik ben er zelfs niet achter aan gerend.
Ook heb ik daar weer een aanval gesignaleerd, maar niet die van het baasje, maar van de vriendin. Toch wel handig dat ik alle aanvallen voel aankomen he.





Mijn gedrag is al wel veranderd na de castratie. Ik ben nog steeds heel erg wild, dat wel. Maar ik heb geen zin meer om op Nina te springen en puppies te maken.
Ik plas nog steeds niet met mijn pootje omhoog, Erika zegt dat ik dat nu ook niet meer ga doen doordat ik gecastreerd ben. Achja, dan plas ik toch lekker als een meisje.
Ook zijn we weer een paar keer met de handbike er uit geweest, dat vind ik heerlijk. Dan kan ik lekker rennen. Baasje vind het wel eng dat ik zo groot en sterk ben geworden ( en vergeet vooral niet dat ik stoer ben). Nu kan ik namelijk ook zowat de handbike omver trekken.



Doei allemaal! Lieve Pootjes en een snuffel van mijn grote dopneus.

netjes naast lopen bij baasje