Wachten met brengen

Wij hebben een training met Erika achter de rug. We hebben het over een castratie gehad, bah! Alle hulphonden moeten sowieso gecastreerd worden, dat staat in de "regeltjes". De vraag is alleen, wanneer.
Wanneer de hormoontjes in de weg staan voor de trainingen bijvoorbeeld. Of als ik niet meer kan eten en luisteren omdat ik zo graag puppies wil maken met mijn honden-huigenootje Nina, dan wordt het tijd. Want dan gaat het ten koste van mij en mijn baasje. Dat wordt binnenkort een belletje maken met de dieren arts. Maar daar maak ik me verder niet druk om, dat regelen mijn baasjes wel.

Zoals jullie weten vind ik apporteren heel erg leuk, als ik me verveel breng ik alles wat ik tegen kom naar mijn baasje toe. Maar nu moet ik gaan leren dat ik alleen iets breng wanneer baasje dat wilt. Als ze iets laat vallen mag ik het dus pas op pakken wanneer baasje dat zegt. Dat vond ik wel moeilijk hoor. Want ik ben erg enthousiast en spring er het liefst meteen op af. Alsof het mijn prooi is. En breng het dan zo snel mogelijk naar baasje.
Nu moet ik steeds oefenen dat ik "af" ga. En dan moet ik blijven wachten tot dat ik het mag brengen. Poehpoeh, nounou! En dat is nog niet alles, ik mag dan niet alles aangeven, maar alleen hetgeen wat het baasje aanwijst. Dat is handig voor bijvoorbeeld later als ik wat ouder ben, en mee mag helpen met de boodschappen. dan kan ik natuurlijk ook niet alles wat ik maar wil uit de schappen trekken. Sjonge jonge. Lastig hoor. Maar we zijn er ook pas net mee begonnen. Ik weet zeker dat ik dit binnen de kortste keren onder de knie heb.

Baasje heeft een filmpje gemaakt waarin we dit oefenen. Gaat nog lang niet vlekkeloos hoor. Maar het filmpje volgt nog.