Mijn vriendinnetje Swiffer was zielig!

Gisteren ging ik met baasje mee naar Swiffer en het baasje van Swiffer. Swiffer is een klein vriendinnetje van mij. Hoewel mijn hoofd ongeveer even groot is als swiffer zelf, kunnen wij heel leuk samen spelen. Maar dit keer was anders. Swiffer lag heel zielig op de bank met haar staartje in het verband. Er was een plank op haar staart gevallen. Dus wij konden niet spelen en Swiffer moest rustig in de bench liggen. Wel lastig want ik wilde natuurlijk steeds bij haar kijken. Zoals jullie weten voel ik het feilloos aan wanneer er iets aan de hand is met iemand.

Dat is ook waarom baasje mij volledig vertrouwd. Ik heb dubbel en dwars bewezen dat ik in elke situatie een aanval voel aankomen. Zo waren we laatst bij de bank en kreeg mijn baasje daar een aanval, die ik uiteraard van te voren aan heb gegeven. (Daar waren trouwens allemaal mensen die mij wilden aaien, heel leuk maar dat mag eigenlijk niet. Hulphonden mag je niet aaien als ze aan t werk zijn.) ik heb me natuurlijk voor de gein nog even misdragen door te laten horen dat ik een sopraan ben en heel hoog kan zingen.

Ik ga inmiddels overal mee naar toe, ik ga zelfs mee de badkamer in als baasje gaat douchen. Jammer genoeg mag ik zelf niet onder de douche. Hoewel ik regelmatig mijn neus onder het douchegordijn door laat zien. Ik heb al een keer bewezen dat ik ook in de badkamer een aanval kan aan voelen/ruiken komen. Nina mag de badkamer niet in, daarom daag ik haar graag uit en ren dan snel de badkamer weer in. Zo kan ze me lekker niet pakken. Ik mag er al in sinds ik nog een stukje kleiner was. Ik doe niet aaallltijd vervelend tegen Nina hoor. We kunnen ook heel lief knuffelen.

Volgende week komt Erika weer langs voor de tweede training. Nou ja, je kan het eigenlijk niet de tweede training noemen omdat baasje en ik tussendoor natuurlijk nog vaak hebben getraind. Ik hoop dat Erika toch wel vind dat ik een beetje vooruit gegaan ben.

Pootjes van snow