dinsdag 25 juli 2017

Voorstadium van een aanval-blaf

Mij is aangeleerd dat ik blaf als ik mijn baasje wil waarschuwen dat er een aanval aan komt. Wij noemen dit een aanval-blaf. Want het is een hoge harde blaf die ik eigenlijk alleen gebruik als ik een aanval signaleer.
Omdat ik zo goed ben in mijn werk, zijn er ook andere vormen van signaleren ontstaan. Vaak ben ik al bezig met signaleren voordat ik ga blaffen. Meestal doe ik dat door een beetje te piepen en aanhankelijk te doen. Door te piepen en te bléren laat ik duidelijk zien dat baasje over haar grenzen aan het gaan is. Dit is bijvoorbeeld erg handig tijdens afspraken waar er gepraat wordt (je komt immers niet meer over mijn geluid heen, dus baasje is dan wel gedwongen om weg te gaan).

Baasje heeft een filmpje gemaakt waarin ik aan het signaleren ben. Je zou het bijna het voorstadium van een aanval-blaf noemen. Als ik dit doe dan weet mijn baasje dat ze rustig aan moet doen, vaak blijft ze voor de zekerheid op bed of bank liggen en komt er later alsnog een aanval-blaf. Maar soms gebeurt dat ook niet, dan heeft de rust geholpen en komt er geen aanval meer.


2 opmerkingen:

Over mij

Ik ben Melanie (1991) en ik heb het Ehlers-Danlos syndroom en epileptiforme aanvallen. Ik gebruik een rolstoel voor langere afstanden. Snow is mijn hond, wij leiden hem op tot hulphond met dank aan Stichting Bulters en Mekke.