zaterdag 2 november 2013

Ik ben eng!

Als we om bepaalde redenen het bos niet in gaan,
gaan we vaak wat leuks doen op de straat voor ons huis.
Balletjes apporteren, frisbee vangen, mensen laten schrikken!
Er is in deze paar dagen alweer een hoop gebeurt. Allemaal leuke uitjes. Elke dag was er wel weer wat.. Soms werden Nina en ik er een beetje gek van. Dat gebeurt niet zo vaak, dat er steeds vreemde mensen in ons huis komen. Ik word steeds een beetje meer volwassen, maar ik word ook steeds meer waaks. Met mijn blaf kan ik mensen bang maken, dat vind ik wel gaaf. Die reactie die ik dan krijg, daar doe ik het voor! Ik voel me dan heel groot, als een koning. En ik hoef alleen maar te blaffen.. Mensen worden dan bang en gaan hun kinderen beschermen, of hun hond. Ze vinden dat ik er gevaarlijk uit zie, een beetje als een wolf. Baasje zegt, dat ze het wel begrijpt dat mensen bang van mij worden. Nou en als baasje het zegt, dan is het zo. Dus ik ben eng!

Van baasje mag ik niet eng meer zijn en moet ik netjes stil zijn.


Altijd als baasje ergens heen moet, staat opa voor ons klaar. We zijn regelmatig met zijn drieën op pad. Als opa er toch niet was..
We gaan dan met zijn oude busje, die nog prima werkt. De rolstoel kan daar makkelijk in, en dan is er nog ruimte zat voor mij. Ik vind het wel fijn, dan kan ik lekker heen en weer ijsberen. Ook de ramen vind ik fijn, zo kan ik alles goed in de gaten houden en zo nodig even blaffen.
KLIK HIER voor een foto van opa en baasje..
Opa fluit graag, zo kun je hem al van verre aan horen komen. Als ik zijn fluitje hoor weet ik dat hij er aan komt, dat we waarschijnlijk een uitje hebben. Als opa perongeluk in de auto aan het fluiten is ga ik altijd dramatisch mee kletsen. Vaak stopt opa dan met fluiten, jammer.. Ik hou wel van een beetje lawaai.

Neusje neusje met de ratjes.
Veel uitjes dus, ik heb weer veel vriendinnen van mijn baasje gezien. Ja, het worden ook een beetje mijn vriendinnetjes, want ik ben er altijd bij en ze zijn erg lief voor me.
Bij veel vriendinnetjes wonen er katten in huis, dat is best wel spannend hoor. Op zich gaat het wel goed, we vliegen elkaar nooit in de haren, maar ik zou zo graag even van dichtbij willen suffelen. Mijn dopneus overal op duwen om te onderzoeken wat een kat nou precies is.. Maar nee, dat gaat niet. Want voor een kat zie ik er ook uit als een bedreiging. Zie je wel, ik ben echt eng! Leuk joh.. Vaak gaan ze dan van die rare geluiden maken, blazen en brommen, en soms krijg ik een bitch slap.. Ach je moet er wat voor over hebben. Met de ratjes is het wel gelukt. Ik ben voorzichtig naast de kooi gaan staan en de ratjes kwamen zo naar me toe. Ik heb ze goed kunnen ruiken, dat vond ik wel erg stoer en spannend!

Hier nog een leuk filmpje van mij. Zoals jullie weten ben ik gek op water. Als we door het bos rijden, en het heeft net geregend, dan ren ik altijd expres door de plassen. Ik hou ook van modder en drap, eigenlijk vind ik alles wat vies is wel leuk.
Vroeger durfde ik nooit te apporteren. Als ik hem dan wilde pakken raakte ik in paniek. En ik durfde mijn kop niet onder water te doen. Nu durf ik dat wel, kijk maar!:







Dit is lieve Nina, mijn maatje!
Nina is mijn voorbeeld.
Ze is al een oude dame,
maar ik kijk nog steeds tegen haar op!
Altijd als wij weg gaan, bijv. naar de winkel,
past Nina op het huis, dat kan ze als de beste!

1 opmerking:

  1. Heey Melanie,

    Ik heb je op facebook een friendrequest gestuurd. Ik wilde je eigenlijk mailen. Maar ja, waar naar adres he :P. Ik vind het een beetje te veel info om hier zo voor ieders ogen neer te zetten, dus vandaar.

    Groetjes,

    Thomas S.

    BeantwoordenVerwijderen

Over mij

Ik ben Melanie (1991) en ik heb het Ehlers-Danlos syndroom en epileptiforme aanvallen. Ik gebruik een rolstoel voor langere afstanden. Snow is mijn hond, wij leiden hem op tot hulphond met dank aan Stichting Bulters en Mekke.