vrijdag 1 maart 2013

Een Dip

Ik heb even een dipje, ik wil het allemaal momenteel eventjes niet.
Ik heb geen zin om braaf te zijn, getsie, nee hoor moet er even niet aan denken. Dus we zouden werken aan de basis, netjes langs een hond lopen zonder uit mijn dak te gaan.
Maar ik blaf nu juist harder dan ik ooit gedaan heb. Poeh dat lucht wel op natuurlijk. Nee, ik heb even geen zin om een hulphond te zijn.
Het hulphonden-jasje wil ik wel aan, dat staat stoer en dan kijken alle honden tegen me op. Zelfs die grote witte herder hier uit de buurt. Dat vind ik wel gaaf. Maar om me als een hulphond te gedragen, nee daar heb ik even geen zin in. Maar he, dat snappen jullie toch wel? Ik ben nu een puber, en pubers doen nu eenmaal waar ze zelf zin in hebben.
Baasje heeft nu ook een dipje gekregen, omdat het niet wil lukken met mij. Nou, dat is natuurlijk helemaal mooi want dan kan ik nog minder mijn best doen.

Ook signaleer ik niet zo vaak meer een aanval. Vroeger deed ik dat allltijdddd.
Maar nu, nee, gewoon geen zin in. Kan gebeuren toch?

Maar he, niet getreurd, het komt heus wel goed.  Ik hoorde dat baasje een mail naar Erika heeft gestuurd. Ze hoopt dat zij advies kan geven en dat het dan snel weer beter gaat.
Maar momenteel even niet hoor, ik vind het wel lekker zo. Gister bjivoorbeeld, had het baasje de voordeur heeeel eventjes open staan. En toen zag ik een kat, ZOEF, weg was ik. Ik zag de lol er wel van in maar baasje vond het niet zo leuk.

Maar niet denken dat ik niet lief meer ben hoor! Na een aanval kan ik wel nog steeds heel lief knuffelen en troosten.



Met mijn mooie ogen in het zonnetje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Over mij

Ik ben Melanie (1991) en ik heb het Ehlers-Danlos syndroom en epileptiforme aanvallen. Ik gebruik een rolstoel voor langere afstanden. Snow is mijn hond, wij leiden hem op tot hulphond met dank aan Stichting Bulters en Mekke.