Langzaam opbouwen

Scheurende kussentjes

Ziek

De afgelopen tijd zat ik niet zo heel lekker in mijn vel.
Ik had steeds last van mijn poten, de kussentjes werden ontzettend droog waardoor ze steeds scheurden en pijn deden. Ook had ik een doffe vacht en een droge, jeukende huid.
Mijn baasje knapte juist net weer wat op, dus had ik wel zin om er uit te gaan met haar!
Tijdens het lopen bedacht ik me dat ik eigenlijk best wel last van mijn buik had en wilde ik niet meer verder lopen. Toen kwam baasje er achter dat ik waterige diarree had, ik had mijn ontlasting tijdens het lopen laten lopen. Ik werd toen met een auto opgehaald en naar huis gebracht. Onderweg begon ik ook met braken. Ik realiseerde me ineens dat ik ongelofelijk zielig was, en zo heb ik me dan ook gedragen. Tot ik nog een tikje zieker werd, toen hoorde je me niet meer.

Thuis werd ik onder de douche gezet omdat ik vies was van de diarree. Dit vond ik helemaal niet prettig. Ik begon dan ook met een klaagzang, maar bedacht me al snel dat ik het mezelf alleen maar moeilijk maakte. Eigenlijk voelde ik me ook best wel moe en slap. Ik heb toen maar mijn ogen dicht gedaan en gewacht tot baasje klaar was met afspoelen. Daarna mocht ik mee naar beneden, en heb toen eigenlijk alleen maar geslapen of met mijn ogen dicht gezeten.

Domme baasjes

Slapen, slapen, slapen.

Omdat mijn baasjes wel door hadden dat ik de laatste tijd een beetje achteruit ging, hebben ze hun hersens gekraakt om te bedenken waar dit nou door veroorzaakt werd. En ja hoor, toen kwamen ze er achter. Ik kreeg al een tijdje het voer van Nina (senioren voer met stoffen waar ik een beetje allergisch voor ben) en Nina kreeg het voer van mij (Large breed Sensitive). Ik kreeg dus te weinig voedingsstoffen binnen. Ook was er ineens een verklaring voor mijn doffe vacht en jeukende huid. Soms zijn mijn baasjes niet zo slim...
Wel is het fijn dat we nu een oorzaak weten zodat er wat aan gedaan kan worden! Ik knap alweer een heel stuk op. Mijn kussentjes zijn aan het helen, en mijn vacht begint ook weer wat mooier te worden. Ik maak me er niet zo druk om.. Ik weet toch wel dat ik knap ben.

Uit eten

Omdat mijn baasje een zware tijd achter de rug heeft en het nu eindelijk stabiel lijkt te worden, gingen ze uit eten om dit te vieren. Ik mocht mee om mijn hulphonden skills te oefenen.
Eerlijk waar, al zeg ik het zelf, ik heb me fantastisch gedragen. Af en toe heb ik wat gebabbeld, maar dat hoort nou eenmaal bij mij.
En wat ben ik toch eigenlijk een prachtige hond.. (Tja, als iedereen dat zegt zal dat wel zo zijn).

Ik heb de hele tijd keurig naast mijn baasje of onder de tafel gezeten of gelegen. En zelfs toen ze het eten kwamen brengen stond ik er niet met mijn grote dopneus tussen. Ik kreeg ook een grote bak met water waar ik natuurlijk met mijn poten in heb gespetterd. Toen mijn baasje zei dat ik daar mee moest stoppen keek ik haar beduusd, met grote puppy ogen, aan.. Vijf minuten lang. Dit hielp jammer genoeg niet, ik moest er echt mee stoppen. Wel heb ik met mijn dopneus een vlieg plat gedrukt, wat een leuk effect geeft dat. Ik heb er toen een poosje naar zitten staren, want voordat ik hem plat drukte bewoog hij nog, maar nu niet meer! Snap jij het? Daarna heb ik de vlieg opgesmikkeld, dan had ik tenminste ook wat lekkers te eten..

spelen voor het huis

Met baasje gaat het goed

Baasje is nog steeds aan het opknappen. Alles is nu stabiel, over zes weken gaan ze kijken of ze de medicatie voor haar hart wat kunnen afbouwen, want ze voelt zich er niet prettig bij (maar het is nou eenmaal nodig).
Ook willen we het trainen natuurlijk zo snel mogelijk weer op pakken. Maar dan moet haar belastbaarheid wel wat groter zijn. Voor nu zijn het vooral ontspannende dingen die ze doet, zoals afspreken met vrienden. De grootste lol hebben. Van elke dag het beste proberen te maken.
We gaan ook alweer elke dag even naar buiten, maar dit zijn nog geen lange wandelingen zoals ik gewend was. Meestal spelen we wat voor het huis en op goede dagen wil baasje de handbike nog wel eens tevoorschijn toveren.
Echt trainen lukt nog niet, maar ik ga bijvoorbeeld wel weer mee naar de apotheek.
Dit zijn allemaal ervaringen en kleine oefeningetjes. We gaan het allemaal gewoon langzaam opbouwen, dan komen we er wel. Baasje hoopt dan ook weer snel met Erika te kunnen trainen. Gelukkig wordt het weer mooi weer, dat zal mijn baasje ook wel mee helpen.

Ik vind het zelf ook geweldig als haar vrienden langs komen. Zodra de bel gaat sta ik alvast klaar met een speeltje. Ze zijn allemaal welkom in mijn roedel. Waarom ben ik dan zo blij, vraag je je af? Nou, ik wil niet lullig doen, maar ik ben een ster in aandacht opvragen en knuffelen. Iedereen wil wel lekker met mij kroelen of met me spelen. Als de een geen zin heeft, ga ik toch gewoon naar de volgende.
Gelukkig kan ik, als het van me gevraagd wordt, ook rustig blijven liggen.

Leuk hoor, al die vrienden die met mij en Nina willen spelen! Ik kan er wel aan wennen.