Iets waarmee ik vooruit ben gegaan is het roepen van een persoon (bijv Arjen) als baasje in een aanval gaat/zit. Meestal is baasje dan al in een laag bewustzijn, dus ze is niet helder meer. Ik blaf dan om Arjen te roepen (of iemand anders die thuis is), die kan baasje dan in veiligheid brengen en zorgen dat ze niet valt. Soms krijg ik ook contact met baasje waardoor ze op de grond gaat zitten ipv verdwaasd rechtop blijven staan.
Ik ben ook al een paar keer vlak langs hondjes gelopen zonder te blaffen. Dus dat gaat ook al iets beter.
Deze week mocht ik met Melanie mee naar een vriendin waar we een nachtje bleven slapen. Dat was erg gezellig, en weet je wat, ik kan best goed met katten omgaan. Het was even wennen maar he, het was pas mijn eerste keer.
Ik ben er achter gekomen dat je er helemaal niet achter aan hoeft te rennen. En baasje is er achter gekomen dat ik alleen ren als de kat rent, dus als de kat stil staat vind ik er niks aan. Dat is fijn want baasje dacht dat ik agressief naar katten was maar het is meer speels/nieuwsgierigheid.
Natuurlijk ben ik niet agressief, ik ben juist heel erg lief (en stoer).
Het nadeel van dit uitje was de reis. Ik moest in een busje (taxi) en dat vond ik maar niks. Ik heb dan ook goed laten horen wat ik allemaal met mijn hondenstem kan. Zingen, babbelen, brommen, mopperen en zelfs gillen. Ja hoor dat gaat erg goed.
Gek genoeg ging de chauffeur dan mee doen en dat vond ik natuurlijk alleen maar heel erg gaaf! Achteraf hoorde ik dat hij zowat smeekte of ik alsjeblieft mijn bek niet kon houden.
Stoer he?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten