Honden dragen geen sokken.

Ik heb een nieuw vriendje gemaakt. Een pup van de vader van mijn baasje. Het was extra leuk omdat m'n vriendinnetje Swiffer er ook was!

Nou, alle drukte is voorbij. De oude knarren met lange witte baarden zijn nergens meer te bekennen. Gister was nog een drukke dag. Er waren de laatste tijd een hoop onbekende geluiden. Knallen en hoge piepen. Gek is dat. Ik kan me er niet enorm druk om maken, maar arme Nina wist niet waar ze het zoeken moest! 

Ze bleef maar piepen, hijgen, gapen en heen en weer lopen. Op een gegeven moment keek ze zowat scheel van de stress. Dat was wel zielig. Ze wilde toen alleen maar onder het buro blijven zitten. Zie foto.  Als ze de kans krijgt rent ze gewoon achter het vuurwerk aan, de held. Zoiets zou ik nou nooit durven. Volgens mijn baasje ben ik een held op sokken. Dat klopt natuurlijk niet want ik draag nooit sokken. 

Ik moet tegenwoordig wel vaak een extra hesje aan als het donker is. Dat hesje gaat steeds moeilijk dicht... Ja ik ben al echt eem grote kerel.. Of word ik gewoon dik?!

Toen de knallen en geluiden op zijn top waren, gingen we gelukkig ergens anders heen waar minder knalletjes waren dan thuis. We gingen gezellig naar de zus van baasje. Dus ik zag Swiffer weer! Dat was wel fijn want Ik had daar ook geen last van de stress van Nina. 

Het was wel een beetje druk en baasje had al door dat alle prikkels me een beetje te veel waren geworden. Ik heb dan ook haar aanvalletje totaal gemist. En vandaag heb ik ook niks aangegeven. Maar dat komt wel weer hoor! Ik laat baasje heus niet stikken. Normaal gesproken geef ik de aanvallen meestal wel aan, en vaak genoeg bied ik baasje comfort of troost. Zie deze foto:

 Wij moeten uiteraard even bij komen van een super gezellige jaarwisseling. Maar dat gaat helemaal goedkomen.